مطالعه ی تطبیقی استثنایات اصل رضایی بودن قراردادها در حقوق ایران، انگلیس و آمریکا

یکی از اصول حاکم بر قراردها، اصل رضایی بودن عقود است. به موجب این اصل، اصولا برای انعقاد هرعقد، صرف ایجاب و قبول کافی است و برای انعقاد عقد، تشریفاتی لازم نیست و قبض، شرط صحتمعامله نیست. با وجود این، در برخی موارد خاص، انعقاد برخی عقود، تشریفات خاصی لازم دارد که اینموارد، استثنایات اصل رضایی بودن عقد را تشکیل می دهند. بررسی موارد این استثنایات در حقوق ایران وکامن لا، از اهمیت زیادی برخوردار است. هم در حقوق ایران و هم در کامن لا، اصل رضایی بودن عقودبا استثنایاتی مواجه است از جمله قرارداد انتقال حق کسب و پیشه و تجارت، قراردادهای انتقال املاک ثبتشده که در مقاله این استثنایات مورد بررسی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

اصل رضایی بودن عقود ، عقود رضایی ، عقود تشریفاتی ، عقود عینی ، ثبت