حذف بیولوژیکی فرمالدئید از جریان هوا با استفاده از سیستم بیوفیلتر
محل انتشار: دوازدهمین همایش تازه های علوم بهداشتی کشور
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 434
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHSC12_259
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: فرمالدئید (CH2O) کاربرد زیادی در صنعت دارد. همچنین برای ضدعفونی اماکن و وسایل، ابزار جراحی، دستگاه دیالیز و آندوسکوپی کاربرد دارد. فشار بخار بالای فرمالدئید (بیشتر از 5 اتمسفر در دمای (25 °C، باعث می شود به راحتی وارد هوای محیط شود. بخارات این ماده سمی است و سازمان جهانی بهداشت (WHO) آن را جزء ترکیبات احتمالا سرطانزا قرار داده است. هدف این مطالعه بررسی کارایی بیوفیلتراسیون در حذف فرمالدئید از هوا است.روش کار: یک سیستم بیوفیلتر دو طبقه با حجم کل 8,3 لیتر (ارتفاع موثر کل 80 و قطر داخلی 11,5 سانتیمتر) جهت تصفیه هوای آلوده به فرمالدئید استفاده شد. بستر بیوفیلتر شامل کمپوست،اسکوریا، باگاس با نسبت 6، 2، 2 (به ترتیب) بود. در طول یک دوره 30 روزه اثر غلظت (1,5-11 ,6 mg/m3)، زمان تماس بستر خالی یا 20) EBRT، 80، و 120 ثانیه) و ارتفاع بستر بر کارایی بیوفیلتر بررسی شد. نمونه برداری و سنجش فرمالدئید مطابق روش, EPA-TO5 و با استفاده از دستگاه HPLC انجام شد. داده ها با استفاده از SPSS16 تحلیل شدند.یافته ها: طبق نتایج، میانگین کارایی حذف در سه محدوده غلظتی 1/2-2/5، 4/3-5/75، 9/3-11/6 میلی گرم بر مترمکعب به ترتیب 95±3، 94±4، 90±5 بود. همچنین میانگین کارایی حذف در EBRT معادل 40، 80، و 120 ثانیه به ترتیب 90±5، 93±4، 95±4 بود. میانگین حذف در طبقه اول و دوم بیوفیلتر نیز به ترتیب 77±10 و 67±15 به دست آمد.نتیجه گیری: طبق نتایج، کارایی بیوفیلتر در حذف فرمالدئید با افزایش EBRT و کاهش غلظت ورودی به طوری معنی داری (p<0/05) افزایش می یابد. همچنین مشخص شد بیش از 68 درصد کل میزان حذف، در طبقه اول 40) سانتیمتری ابتدایی بستر بیوفیلتر) اتفاق می افتد. به طور کلی، می توان نتجیه گرفت بیوفیلتر یک روش ارزان و ساده جهت حذف موثر فرمالدئید از منابع تولیدکننده آن است.
نویسندگان
ایمان پارسه
استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران
ملیکا حسینی نژاد
دانشجوی کارشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران
حامد حاجی زاد
دانشجوی کارشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران
امیر شاعری
دانشجوی کارشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی بهبهان، بهبهان، ایران