ارزیابی تاثیرفاصله ردیف های کاشت به همراه مصرف ریز مغذی های آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد بادام زمینی در شرایط مغان

به منظور ارزیابی تاثیرفاصله ردیفهای کاشت به همراه مصرف ریز مغذی های آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد بادام زمینی در شرایط مغان، آزمایشی در سال 1397 در استان اردبیل، 15 کیلومتر شهرستان پارسآباد (جعفرآباد) روستای محمودآباد طالقانی منطقه مغان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. رقم مورد استفاده در این پژوهش تیپ بوته ای و غالب منطقه به نام NC2 یا نورث کارولینای 2 بود. فاکتورهای مورد استفاده عبارت بودند از: فاصله بین ردیف های کاشت در سه سطح، 75، 60 و 45 سانتی متر و محلول پاشی ریزمغذی های آهن و روی در چهار سطح به صورت، بدون مصرف ریزمغذی ها، آهن به مقدار 3/5 گرم در لیتر، روی به مقدار 1/5 گرم در لیتر و ریزمغذی های آهن و روی مخلوط با هم و به همان مقدار بالا در سه مرحله از مراحل رشدی بادام زمینی (20، 35 و 50 روز بعد از جوانه زنی). نتایج نشان داد، برای تیمار فاصله ردیف کاشت، فقط صفت وزن صددانه، معنیدار نشد ولی بقیه صفات مورد مطالعه، در سطح احتمال یک درصد، معنی دار شده و اثر تیمار محلول پاشی نیز برای کلیه صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بودند به جز وزن صددانه که در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد و تعداد شاخه در هر بوته نیز غیرمعنی دار بود. اثر متقابل نیز فقط برای صفت وزن خشک اندام های هوایی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. افزایش تراکم بوته در صفات تعداد شاخه ، تعداد دانه و میانگین وزن دانه در هر بوته ، موجب کاهش این صفات شد. و در صفات وزن خشک اندام هوایی و عملکرد دانه، برعکس عمل کرد. همچنین تیمار چهارم محلول پاشی دارای بیشترین مقدار بود در نتیجه با شرایط این آزمایش، فاصله ردیف های کاشت 60 سانتی متر با محلول پاشی ترکیبی آهن و روی می تواند بهترین تیمار باشد.

کلیدواژه ها:

وزن صددانه ، تعداد دانه ، وزن دانه ، تراکم بوته ، ریزمغذی