معماران چگونه از کانسپت به فرم میرسند (نقش ایده در پیدایش فرم)

مهمترین چیزی که در دنیای امروز ذهن معماران را به خود مشغول کرده یافتن مفاهیم عمیق برای پدیده های پیرامونش است، کانسپت حاصل دانش، تفکر، آگاهی ها و دانسته های موجود در ذهن طراح و در ارتباط مستقیم با جهان پیرامون وی است. منابع ایده در میان اشیاء روزمره زندگی، در طبیعت و در علوم مختلف، در معماری های تاریخی و خصوصا در برنامه و محیط سایت وجوددارند. اما یک ذهن خلاق و کنجکاو نسبت به اطلاعات موجود در محیط پیرامون می تواند ایده های خلاقانه ای را ابداع کند. نقش معمار اولویت بندی بین ایده ها بر اساس اصلی ترین مسائل و پالایش و تلفیق ایده های خرد و کلان برای رسیدن به ساختاری منسجم است. در حقیقت کانسپت در جهت تعین مفاهیم انتزاعی اندیشه طراح است. مقاله پیش رو دستورالعملی است که معرف نظامی میان فعالیت های فکر کردن و فعالیت های اجرایی در طراحی است و دارای خصلت سلسله مراتبی و جزء به جزء می باشد. اهداف مورد نظر نحوه پیوند هدف و راه حل بوده و اینکه کانسپت ها چگونه در روندهای مختلف به همراه ایده های متنوع طراح به طرحی بدیع و ماندگار تبدیل می شوند. در این ارتباط این مقاله علاوه بر بازبینی مناسبی از تعاریف خاص و مهم در پی پیوند و یافتن ارتباطی جدید از آنها بوده و سعی دارد تا با معرفی نمونه هایی مطرح از معماری معاصر به این موضوع مهم دست یابد. دیگر نمونه های ارائه شده، همگی از مواردی می باشند که موفقیت قابل ملاحظه ای در زمینه ایده پردازی و مشخص نمودن جایگاه کانسپت داشته اند.

کلیدواژه ها:

ایده ، کانسپت ، فرم ، خلاقیت