نقش کارآفرینی در توسعه پایدار روستایی مطالعه موردی: سکونتگاه های روستایی شهرستان شاهین شهر و میمه

بسیاری از صاحب نظران توسعه روستایی را موتور محرکه توسعه در کشورهای جهان سوم بخصوص در مراحل اولیه توسعه دانسته و دستیابی به آن را ضرورتی اجتناب پذیر میدانند. در این زمینه کارآفرینی به عنوان یک فرآیند، پدیده، نظام و راهبرد، نه تنها موجب اشتغال زایی در جامعه روستایی می شود، بلکه با تقویت مهارت ها و ظرفیت اجتماع محلی، چرخش درآمد در روستاها را تغییر می دهد و حتی می تواند کالاها و خدماتی را فراهم آورد که بازار، تمایل چندانی برای عرضه آن ها ندارد. در این راستا هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی نقش کارآفرینی در توسعه پایدار روستایی در شهرستان شاهین شهر و میمه در استان اصفهان است. روش انجام این پژوهش توصیفی تحلیلی است. در بخش توصیفی پس از مطالعه مبانی نظری 20 عامل اصلی موءثر بر توسعه کارآفرینی در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی، محیطی و فردی انتخاب شد. در ادامه بر مبنای این عوامل پرسشنامه ای طراحی شد. این پرسشنامه در بین ساکنان روستاهای مورد مطالعه توزیع شد. در گام بعدی تعدا 334 پرسشنامه پر شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، نمره میانگین برای هر یک از عوامل اصلی و فرعی محاسبه شد. نتایج حاکی از آن است که عوامل محیطی با میانگین 6/98 در بهترین وضعیت قرار دارند. در رتبه دوم عوامل اجتماعی قرار دارند که میانگین 6/48 را کسب کرده اند. عوامل فردی و اقتصادی نیز به ترتیب با میانگین های 5/48 و 5/52 در رتبه های سوم و چهارم قرار دارند. در مجموع میانگین تمام عوامل برابر با 6/19 محاسبه شده است (شکل .(4 این نتیجه گویای آن است که عوامل توسعه کارآفرینی در شهرستان مورد مطالعه در وضعیت نسبتا مناسبی قرار دارند و می توان در این راستا اقدامات مناسبی انجام داد . البته باید براساس میانگین های محاسبه شده عواملی را که میانگین کمتری دارند ارتقاء بخشید.