ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت گرگان بروش DRASTIC

یکی از مهم ترین منابع تامین آب بویژه در مناطقی که دسترسی به آب سطحی وجود ندارد، آبهای زیرزمینی می باشند. دستیابی به یک روش بهینه و کاربردی جهت حفاظت منابع آب زیرزمینی از آلودگی هایی که در آینده آنرا تهدید می نماید، با استفاده از مدلهای ارزیابی آسیب پذیری سفره های آب زیرزمینی امکان پذیر می باشد. نقشه آسیب پذیری معیار ارزشمندی جهت تعیین مناطق حفاظت آب زیرزمینی در سطح منطقه ای است. در این تحقیق از روش DRASTIC برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت گرگان استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بخشهای جنوبی آبخوان که عمدتا از مخروط افکنه درشت دانه رودخانه ای تشکیل گردیده آسیب پذیری بیشتری نسبت به منابع آلودگی از خود نشان میدهند و بخشهای میانی و شمالی آبخوان به ترتیب در رده های آسیب پذیری متوسط تا کم قرار می گیرند. با توجه به اینکه میادین آب شرب استان گلستان عمدتا در بخش جنوبی آبخوان واقع می باشند، لزوم حفاظت کیفی این مناطق بیش از پیش آشکار می گردد.