بررسی رابطه بین مدیریت استعداد با توانمندسازی کارکنان با نقش میانجی گری ویژگی های شغلی

اهمیت نقش نیروی انسانی در سازمان ها غیرقابل انکار است، نیروی انسانی، کارسازترین ابزار جهت دستیابی به اهداف ازپیش تعیین شده می باشد (خرده گیر و همکاران، 1396 ). در هر سازمانی، نیروی انسانی از جایگاه خاصی برخوردار است و سرمایه اصلی آن تلقی می شود لذا هدف از این پژوهش رابطه بین مدیریت استعداد با توانمندسازی کارکنان با نقش میانجی گری ویژگی های شغلی است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، جزء پژوهش های توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان ادارات دولتی شهر ایلام می باشد. با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه را 184 نفر در نظر می گیریم. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مدیریت استعداد، توانمندسازی کارکنان و ویژگی های شغلی می باشد که در میان 184 نفر نمونه آماری توزیع شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss و تحت آزمون های آماری همبستگی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد: بین مدیریت استعداد با توانمندسازی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. بین مدیریت استعداد با ویژگی های شغلی رابطه معناداری وجود دارد. بین ویژگی های شغلی با توانمندسازی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، توانمندسازی کارکنان ، ویژگی های شغلی ، ادارات دولتی شهر ایلام