بررسی مبانی و موارد طواری زوال و توقیف دادرسی در آیین دادرسی مدنی

دادرسی عادلانه یکی از حقوق اساسی طرفین دعوی است که پس از طرح و مراجعه به مراجع قضایی و شروع به رسیدگی امتناع و توقف دعوا متصور نیست و دادگاه مکلف به دادرسی و بررسی ادعاھا و اسناد و مدارک طرفین بوده است از سوی دیگر ھمین اصل بنیادی برای تحقق غایت دادرسی در برخی موارد مقتضی توقف است و با فوت و حجر و زوال سمت متوقف می گردد. بر اساس ماده 105 قانون آیین دادرسی مدنی در زمینه توقیف دادرسی را می توان به دو بخش تقسیم کرد. بخش اول، حالتی است که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تاثیری در دادرسی نسبت به دیگران داشته باشد. بخش دوم، حالتی است که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تاثیری در دادرسی نسبت به دیگران نداشته باشد. موارد دیگری نیز مانند عدم تھیه وسیله اجرای قرار، و عدم پرداخت دستمزد کارشناس در مرحله تجدید نظر ممکن است از موجبات صدور قرار توقیف دادرسی گردد. این مقاله با توجه به اقتضای موضوع موارد مذکور را به روش توصیفی تحلیلی بررسی نموده که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا چگونه موجب توقیف دادرسی می گردد.

کلیدواژه ها:

توقیف دادرسی ، فوت ، حجر ، زوال سمت ، زوال دادرسی