اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر بهبود مشکلات درونی شده و برونی شده ی نوجوانان پسر دارای مشکلات رفتاری

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی آموزش تنظیم هیجان بر بهبود مشکلات درونی سازی شده و برونی سازی شده در نوجوانان پسر دارای مشکلات رفتاری صورت گرفته است. طرح پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است. نمونه ی پژوهشی شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان پسر دارای مشکلات رفتاری در سال ۱۳۹۶ می باشد، که با غربالگری مناسب در ابتدا توسط معلمان و سپس با استفاده از ابزار پژوهش یعنی آزمون CBCL انجام شده است. سپس با اخذ رضایت از آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتندN=۲۰ گروه آزمایش تحت آموزش ۸ جلسه ای مداخله ی آموزش تنظیم هیجان به مدت ۹۰ دقیقه در هفته قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ گونه برنامه ی آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه پرسشنامه های مورد بررسی را در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی خود سنجی نوجوانان (YSR) بوده است. پس از جمع آوری داده ها، جهت تجزیه و تحلیل آن ها علاوه بر استفاده از روش های آمار توصیفی، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. تحلیل داده ها نشان داد که مداخله ی تنظیم هیجان به صورت معنا داری باعث کاهش مشکلات در هر دو سطح از مشکلات درونی سازی شده و برونی سازی شده می شود. لذا، آموزش تنظیم هیجان می تواند روشی کارآمد در بهبود مشکلات نوجوانان پسر دارای مشکلات رفتاری باشد و همچنین می توان از آن جهت مداخله ی پیشگیرانه جهت پیشگیری از وخیم تر شدن مشکلات در افراد دارای مشکلات رفتاری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم هیجان ، مشکلات درونی سازی شده ، مشکلات برونی سازی شده ، مشکلات رفتاری ، نوجوانان