اثر بخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر شادکامی و رضایتمندی زناشویی زوجین

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر شادکامی و رضایتمندی زناشویی معلمین متاهل شهرستان رشت انجام شده است. روش: جامعه آماری، کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر رشت می باشند که تعداد آنان 110 نفر بوده و به روش نمونه گیری تصادفی که در دو گروه شامل: گروه آزمایش که تحت آموزش زوج درمان شناختی– رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل که هیچ آموزشی ندیدند. حجم نمونه در این تحقیق 30 نفر شامل ( گروه آزمایش 15 نفرو گروه کنترل 15 نفر ) می باشد. بر روی آنها پرسشنامه مقیاس رضایت زناشویی و پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دو بخش پیش آزمون و پس آزمون اجرا شده است. نتایج با استفاده از نرم افزار spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش زوج درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی و شادکامی موثر بوده است. اما نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق با توجه به نتایج باید گفت آموزش زوج درمان شناختی– رفتاری بر رضایت زناشویی تاثیر گذار نبوده است. لذا لازم است با بررسی وضعیت سلامت روانی و رضایت آنان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی شناختی-رفتاری ، رضایت زناشویی ، شادکامی