آسیب پذیری پهپادها به حملات الکترونیکی و سایبری- یک روش برای ارزیابی مخاطرات

پهپادها برای این منظور در نظر گرفته شدهاند که خدمات خود را در هر زمان، به صورت مطمئن، خودکار و مستقل ارائه بدهند. بر اساس این فرض، رهبران دولتی و نظامی انتظار دارند، پهپادها امنیت ملی را از طریق مراقبت و یا ماموریتهای رزمی بهبود بخشند. پهپادها برای انجام ماموریت هایشان به جمع آوری و پردازش اطلاعات نیاز دارند.بنابراین، ممکن است پهپادها طیف گستردهای از اطلاعات مربوط به تحرکات نظامی، داده های پیرامونی و عملیاتهای راهبردی را ذخیره نمایند. مقدار و نوع اطلاعات، پهپادها را به عنوان یک هدف بسیار جالب برای جاسوسی مطرح میکند و پهپادها را ازنظر سرقت، دستکاری و حملات به خطر میاندازد.رویدادهایی نظیر سقوط پهپاد آر کی یو 1170توسط ایران در چهارم دسامبر سال 2011 یا سرایت ویروس ثبت کلید 2 در ناوگان پهپاد آمریکایی در پایگاه هوایی کریچ3 مستقر در نوادا4 در ماه سپتامبر سال 2011، نشان میدهد که تلاشهای گذشته برای شناسایی خطرات و مقاوم سازی پهپادها کافی نبوده است.با توجه به افزایش اعتماد دولتی و نظامی به پهپادها برای حفظ امنیت ملی، ضرورت روشها و تجزیه وتحلیل مطمئن آسیب پذیریهای فنی آشکار میشود. ما حملات اخیر را بررسی کردیم و طرح ارزیابی خطر برای پهپادها را بر اساس خدمات ارائه شده و زیرساختهای ارتباطی توسعه دادیم. همچنین نخستین روش ارزیابی خطر مخصوص پهپاد، با احتساب مواردی نظیر قرار گرفتن در معرض عوامل مختلف، سامانه های ارتباطی، رسانه های ذخیره سازی، دستگاه های حسگر و روشهای بررسی خطا را ارائه میدهیم. ما این روش را برای ارزیابی خطر برخی از پهپادهای مورداستفاده در حال حاضر مانند؛ پهپاد ام کی یو 9و5 پهپاد ای آر6 بکار بردیم. درباره تجزیه و تحلیل خطر پهپاد آر کی یو 170 نیز بحث شده است.

کلیدواژه ها:

هواپیمای بدون سرنشین (پهپاد) ، ارزیابی خطر ، حمله سایبری ، تجزیه و تحلیل امنیت