تاب آوری اجتماعی و مدیریت سکونتگاه های غیررسمی شهری (مورد مطالعه: محله سهرابیه کرج)

تاب آوری اجتماعی ظرفیت یک جامعه یا اجتماع برای مقابله و انطباق با اختلالات و تغییرات است. تاب آوری اجتماعی به مشخصات اجتماعی به مشخصات اجتماعی یک جامعه ازجمله، سن، جنس، معلولیت، وضعیت اجتماعی و اقتصادی پرداخته و بحث سرمایه اجتماعی را مطرح می کند. ساماندهی بافت های اسکان غیررسمی یکی از چالش های اساسی مدیریت شهری امروز می باشد که ارتباط نزدیکی با تاب آوری اجتماعی در محلات اسکان غررسمی دارد. محله سهرابیه از بافت های اسکان غیررسمی می باشد که در ضلع غربی شهر کرج واقع شده است و با مسائل مختلف موجود در سکونت گاه های غیررسمی دست و پنجه نرم می کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف سنجش تاب آوری اجتماعی محله سهرابیه و بررسی نقش آن در مدیریت سکونتگاه های غیررسمی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است. برای ارزیابی میزان تاب آوری محله سهرابیه در 13 شاخص مورد بررسی از روش میانگین، فراوانی و درصد فراوانی در بخش آمار توصیف و برای ارزیابی رابطه متغیرهای زمینه ای با میزان تاب آوری اجتماعی از آزمون T و آماره F در بخش آمار استنباطی استفاده شد. میزان تاب آوری اجتماعی محله سهرابیه در تمامی شاخص های مورد بررسی در سطح متوسط رو به بالا بوده است. با توجه به اینکه شاخص های در نظر گرفته شده بیشتر وابسته به دیدگاه و تصمیم خود فرد می باشد و نسبی است، نتایج به دست آمده نشان دهنده این موضوع است که تاب آوری ساکنین محله سهرابیه در همه شاخص های مورد بررسی در سطح متوسط و روبه بالا بوده است که یک ظرفیت مطلوب برای مدیریت سکونتگاه های غیررسمی است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری اجتماعی ، مدیریت ، سکونتگاه غیررسمی ، سهرابیه