رابطه بین دلبستگی و امید به زندگی با رضایتمندی در دانشجویان رشته علوم سیاسی و حقوق دانشگاه گیلان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دلبستگی و امید به زندگی با رضایتمندی در دانشجویان رشته علوم سیاسی و حقوق دانشگاه گیلان می باشد.این پژوهش از نوع پژوهش همبستگی است .جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه دانشجویان علوم سیاسی و حقوق که به شیوه ی تصادفی در دسترس 120 نفر برای این پژوهش انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه ی دلبستگی، امید به زندگی و رضایتمندی از زندگی فردی ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس (مانوا) تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل همبستگی نشان داد که بین شاخصهای دلبستگی، امید به زندگی با رضایتمندی از زندگی فردی رابطه معنادار بود(.(p> 0/01 همچنین بین دلبستگی، امید به زندگی با رضایتمندی از زندگی فردی در دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت. باید گفت که طبق این نتایج برنامه با اجرای برنامه های آموزشی می تواند رهیافتی مناسب برای بهبود دلبستگی و افزیش امید به زندگی در دانشجویان باشد. هر چند انجام تحقیقات بیشتر با نمونه بزرگترو امکان کنترل های محیطی بیشتر ممکن است نتایج دقیق تری را برای پژوهشگران فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

دلبستگی ، امید به زندگی ، رضایتمندی از زندگی فردی ، دانشجویان