مقایسه تطبیقی فلسفه ی تعلیم و تربیت از دید گاه فیلسوفان غرب و شرق

فلسفه تعلیم و تربیت از نگاه فیلسوفان ، تاریخی به قدمت اندیشه ورزی و نظریه پردازی فیلسوفان شرق و غرب عالم در باب تربیت دارد؛ از فلسفه تعلیم و تربیت ، بسته به نوع دید و مبانی فلسفی متناسب با آن، مفاهیم و تعاریف گوناگونی ارائه شده است: استنتاج آرای تربیتی از مبانی فلسفی، کاربرد فلسفه در تعلیم و تربیت ، نظریه عمومی تعلیم و تربیت، تحلیل و پردازش مفاهیم و سزاره های تربیتی و مانند آن. طراحی و اجرای تدابیر و راهکارهایی در سه سطح بازیافت ، کشف و خلق ، از شرایط اساسی پی ریزی فلسفه تعلیم وتربیت اسلامی است. رشته فلسفه تعلیم و تربیت، تحولات و تطوراتی را پشت سر نهاده که در دو مرحله قابل تشخیص و بررسی است؛ مرحله رویکرد ایسم ها و مرحله رویکرد تحلیلی . فلسفه تعلیم و تربیت در حال حاضر در مرحله فلسفه تعلیم و تربیت از دیدگاه فیلسوفان ، یک حوزه معرفتی دیرپا و کلاسیک است که تاریخی به قدمت تاریخ تاملات فیلسوفان در باب تعلیم و تربیت دارد. میان فیلسوفان غربی ، افلاطون ، نخستین فیلسوفی است که در کتاب معروف خویش، جمهوری به این گونه تاملات پرداخته، دیدگاه تربیتی به نسبت جامعی را عرضه داشته است. پس از افلاطون می توان از فیلسوفان دیگری همچون ارسطو ، ابن سینا، خواجه نصیر طوسی، آگوستین ، آکوئیناس، بیکن، دکارت، لاک، روسو و کانت نام برد که در این حوزه کار کرده اند.