بررسی و ساخت پوشش نانو کامپوزیت کیتوسان تقویت شده با اکسید گرافن بر روی داربست زیست تخریب پذیر Mg-2Zn ازطریق فرآیند رسوب دهی الکتریکی پالسی

در این تحقیق، به منظور کاهش سرعت خوردگی داربست هایMg-2Zn در محیط فیزیولوژیکی، پوشش کیتوسان- 3% اکسید گرافن با فرآیند رسوب دهی الکتریکی پالسی بر روی داربست های ساخته شده پوشش دهی شد و اثر جنس پوشش به منظور دستیابی به پوشش نانوکامپوزیتی بررسی شد. نتایج مطالعات میکروسکوپ الکترونی نشان داد که در داربست تهیه شده تخلخل ها می توانند برای رشد، چسبندگی و تکثیر سلولهای استئوبلاست و نیز خونرسانی و رگ سازی مناسب باشند. همچنین اعمال پوشش نانوکامپوزیتی روی داربست های Mg-2Zn باعث شده که مقدار پتانسیل خوردگی به میزان قابل توجهی افزایش یابد، بنابراین منجر به بهبود مقاومت به خوردگی منیزیم شده است نتایج آزمای . شات مقاومت نسبت به خوردگی نشان میدهد داربست منیزی، می بدون پوشش کمترین مقاومت به خوردگی در مقایسه با دیگر نمونه ها را دارا است و پوشش های کیتوسان و اکسیدگرافن مقاومت به خوردگی بهتری را دارا هستند و پوشش کیتوسان- 3%اکسید گرافن بهترین مقاومت به خوردگی را در بین نمونه های پوشش داده شده را دارد. بنابر این با توجه به مقاومت به خوردگی و زیست سازگار بودن پوشش نانو کامپوزیتی کیتوسان- 3%اکسید گرافن ، این داربست گزینه مناسبی برای کاربرد در داربست های ارتوپدی می باشد.

کلیدواژه ها:

داربستMg-2Zn کیتوسان ، اکسید گرافن ، رسوب دهی الکتریکی پالسی