پلیمری شدن آکریلامید و آگاروز به منظور ساخت DGT و کاربرد آن در اندازه گیری درجای Zn آب

فلزات سنگین همیشه در ترکیب طبیعی محیط زیست وجود داشتند و در شرایط طبیعی در غلظت های پایین یافت می شدند. Diffusive Gradient in Thin films (DGT) یک روش به نسبت جدید میباشد که در سال 1994 توسط دویسون و ژانگ در دانشگاه لانکستر انگلیس ارائه شده است. از مزیتهای این روش اندازه گیری درجای یونها، به ویژه در محیطهای آبی، مانند رودخانه ها و دریاچه ها و دریا، است. در ساخت ژلهای مورد نیاز در این روش به طور معمول، از مواد انحصاری و دارای حق ثبت استفاده شده است. تغییر در ترکیبات این ژل میتواند کارائی آن را تحت تاثیر قرار دهد. در این بررسی از پلیمر شدن ژل آکریلامید- آلیل آگاروز با ترکیبات متفاوت برای لایه انتشار در این ابزار استفاده شد و اثر این مواد در نسبت تورم ژل، ضریب پخشیدگی یون Zn در ژل لایه انتشار، واکنشپذیری ژل لایه انتشار و عملکرد DGT در آب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش pH، نسبت تورم افزایش یافت اگرچه در دامنه pH بین 4 تا 9 تغییرات زیادی در نسبت تورم مشاهده نشد. ضریب پخشیدگی Zn در این هیدوژل را 6/9×10-6cm2/s به دست آوردند که تفاوتی نسبت به ژل ساخته شده با عامل پیوندی عرضی دارای حق ثبت نداشته است. همچنین همبستگی مناسبی بین مقدار Zn اندازهگیری شده در DGT و Zn موجود در محلول وجود دارد .(r=0/96**) که نشان میدهد ممکن است روش DGT جانشین مناسبی برای اندازه گیری سریع Zn قابل جذب در محلولهای آبی باشد.

کلیدواژه ها:

آکریل آمید ، آگاروز ، پلیمر ، DGT و Zn