فناوری بایوفلاک، شیوه ای موثر در کاهش پساب مزارع پرورش و حفظ اکوسیستم های حساس
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 505
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PGSD01_037
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1398
چکیده مقاله:
بایوفلاک ذره ای کوچک از مواد (خوراک خام، مدفوع، دتریت و دیگر ذرات) و موجودات چسبیده (باکتری، پروتوزو، نماتدها فیتوپلانکتون و قارچ ها) به آن می باشد و با هوادهی شدید آب در استخر یا تانک نگهداری می شود . اندازه آن حدود 0/1 تا 3 میلی متر است. اجزای آن توسط ترشحات باکتریایی به هم می چسبند. توده های بایوفلاک بسیار متخلخل هستند و آب می تواند از میان آنها عبور کند. تجمع این توده به صورت بایوفلاک، سرعت ته نشینی را کاهش می دهد و به همین دلیل فرصت به دست آوردن مواد غذایی را از ستون آب افزایش می دهد. با استفاده از این تکنیک می توان، در میزان هزینه هایی غذای صرفه جویی کرد، با وجود محرک های ایمنی در بایوفلاک آبزیان را در مقابل بیماری ها مقاوم تر نمود، تعویض آب را در مزارع پرورش کاهش داد، از میزان پساب کاست و به حفظ محیط زیست و اکوسیستم های حساس کمک کرد.
نویسندگان
اکبر عباس زاده
دکتری، دانشگاه خلیج فارس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه شیلات
مهدی نادری
دکتری، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر