مطالعه و شناخت آزمایشگاهی عوامل موثر بر پایداری فوم جهت کاربرد در افزایش بازیافت نفت

در خلال تولید از مخازن هیدروکربنی، تنها بخشی از نفت از طریق فشار طبیعی مخزن استخراج می شود که به آن بازیافت اولیه گفته میشود. سپس با بهره گیری از تکنیکهای بازیافت ثانویه، بخش دیگری از نفت باقیمانده جابجا و تولید میشود. اما پس از بازیافت اولیه و ثانویه، همچنان مقدار زیادی از نفت مخزن، در محل خود باقی مانده است. این نفت باقیمانده هدف روشهای افزایش بازیافت نفت است. یکی از مهم ترین تکنیکهای افزایش بازیافت نفت، استفاده از فوم میباشد. پیش از استفاده از فوم در فرایندهای افزایش بازیافت نفت، ابتدا می بایست ویژگی های فوم و رفتار متقابل آن با فاز نفتی را شناسایی کرد. از جمله چالشهای استفاده از فوم در بازیافت نفت، پایداری آن در مواجه با فاز نفتی است. در این پژوهش سعی شده است تا با ساخت بستر آزمایشگاهی، عوامل موثر بر پایداری فوم تحقیق و بررسی گردد. فوم با توزیع هوا به درون ستون عمودی ساخته شده است. جهت ساخت محلول فوم ساز از چهار سورفاکتانت منتخب استفاده شده است. نتایج نشان میدهد نوع سورفاکتانت اثر قابل توجهی بر پایداری فوم دارد، به طوری که با ترکیب یک به یک دو سورفاکتانت SDS و Coca، پایداری آن افزایش یافته است. با بررسی اثر حضور عامل نفتی دکان بر پایداری فومها کاهش چشمگیری در پایداری آنها مشاهده شد. میزان کاهش پایداری در فومهای مختلف متفاوت است، به طوری که فوم Coca با %84 کاهش و فوم CocaSDS با %58 به ترتیب بیشترین و کمترین تغییرات را ثبت کرده اند. به جهت بررسی اثر نوع عامل نفتی، پایداری فوم در حضور چهار عامل مختلف نفتی بررسی شده است. نتایج حاصل نشان دهنده افزایش اثر مخرب عامل نفتی با کاهش ویسکوزیته آن می باشد. نتایج آزمایشگاهی نشان دهنده ناتوانی تئوری کلاسیک موجود، جهت پیشگویی میزان و مرتبه پایداری فومها در حضور فاز نفتی است.

کلیدواژه ها:

پایداری فوم ، سورفاکتانت ، اثر نفت بر پایداری فوم