بررسی تالارهای ستون دار ایران و آناتولی و مقایسه سبک های معماری آنها

استفاده از ستون در معماری سنتی است که بکارگیری آن به دوران نوسنگی بر می گردد، و با گذشت زمان هنوز استفاده از این سنت در معماری ادامه دارد. در این پژوهش به تالارهای ستون دار ستون دار اولیه که در جغرافیای ایران و آناتولی شرقی کشف شده، ویژگی های معماری این تالارها، عناصر تزئینی درونی و نمونه تالارهایی که در طول زمان توسعه پیدا کرده اند، اشاره شده است. در این رابطه توسعه، نقشه و همسنجی در یک چشم انداز قیاسی انواع اولیه و معاصر تالارها و آپاداناها در حوزه ایران و آناتولی شرقی که ما آن را به عنوان یک نمونه از معماری ستون دار می شناسیم، مورد بررسی قرار گرفته است. این سبک معماری برای اولین بار در دوره هیتیت ها استفاده شده که در اصطلاح به بیت هیلانی معروف است. بعدها اورارتوها این شیوه را با معماری بومی خود ترکیب کرده و به احداث تالارهای ستون دار در مقیاسی وسیع تر در بناهای خود پرداختند. هدف اصلی از این پژوهش بررسی و تحلیل تالارهای ستون دار و همچنین مقایسه نمونه های موجود در جغرافیای ایران با نمونه های آناتولی شرقی در سه دوره اورارتو، ماد و هخامنشی به جهت بررسی تاثیر پذیری نمونه های موجود در ایران از نمونه های آناتولی شرقی است

کلیدواژه ها:

تالارهای ستون دار ، بیت هیلانی ، اورارتو ، ماد ، هخامنشی