بررسی میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر یک زبانه و دو زبانه در شهر زنجان

پژوهش حاضر میزان سازگاری دانش آموزان یک زبانه فارس زبان و دانش آموزان دو زبانه فارس و ترک زبان را مقایسه می کند.روش پژوهش به دلیل کشف و بررسی عوامل و شرایط ناسازگاری از نوع علی مقایسه ای است .جامعه ی تحقیق کلیه دانش آموزان دختر ابتدایی در ناحیه یک و دو شهر زنجان هستند. از این دانش آموزان تعداد 20 نفر از دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفتند 10 دانش آموز یک زبانه و 10 دانش آموز دو زبانه وبه علت محدودیت هایی که برای پیدا کردن انتخاب نمونه ها بود از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رفتاری کودکان راتر بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و از آمار استنباطی استفاده شد .یافته ها نشان داد در سطح معناداری 0/05 اختلاف معناداری بین ناسازگاری و کودکان یک زبانه و دو زبانه وجود دارد در نتیجه بین میزان سازگاری کودکان یک زبانه و دو زبانه تفاوت معناداری وجود دارد