ارایه راهکارهای عملیاتی برای باززنده سازی معماری صنعتی نمونه موردی (کارخانه آرگو در میدان فردوسی تهران)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 902

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

USCONF02_048

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

چکیده مقاله:

میراث صنعتی شاخه ای مهم از مرمت و حفاظت ساختمان های قدیمی و تاریخی را در جهان به خود اختصاص داده است. از دلیل این حساسیت، میتوان به اهمیت ارزش های تاریخی و انتقال صحیح آن به نسل های بعدی و به نوعی آشنایی با نحوه دست پا زدن فرهنگ های مختلف در جریان های مهم فرهنگی، اجتماعی، سیاستی و... کشورها در بازه های زمانیمختلف اشاره کرد. به صورت مرتب در سرا سر جهان، منشورها ی بین المللی، رویکردهای جهانی متعدد، به اهمیت حفاظت بناهای صنعتی و نحوه نگهداری آنها می پردازند.در ایران، دوران پهلوی اول را می توان دوره شکوه و اوج معماری صنعتی دانست، زیرا مصادف با انقلاب صنعتی نیاز به رقابت در بازار جهانی اصلی انکار ناپذیر می بوده است که لازمه آن نیز داشتن بسترها کافی در زمینه صنعت بوده است،لذا به یکباره نقش فضاهای صنعتی در ایران در این دوران پررنگ شد به نوعی که این گسترش اکثر شهرها ی ایران را در برگرفت متاسفانه امروزه در ایران اهمیت این بناها نادیده گرفته شده است که معمول یا متروکه شده و یا تخریب شده و از بین می روند.فضاهای صنعتی، به دلیل دا شتن خاصیت مدولر و گستردگیفضایی و همچنین به دلیل دا شتن اجزاء صنعتی همچون دودکش، برج های تصفیه، دهانه های وسیع برای تبدیل شدن به کاربری های فرهنگی،تجاری،آموزشی، اداری می توانند گزینه مناسبی باشند.بدین صورت می توان احترام به تاریخ و هویت کشوری را نیز محافظت کرد. در این پژوهش سعی شده تا با بررسی راهکارهای جهانی برای الحاقات در بسترهای تاریخی،کارخانه ی قدیمی آرگو در میدان فردوس ی تهران را با تمهیدات مناسب باز زنده سازی کرده و طرحی متناسب با کاربری جدید و با حفظ بستر اصلی ارائه گردد. با این کار میتوان فضاهای بلااستفاده تاریخی را روح دوباره بخشیده و باز زنده کرد. اینگونه فضاها می توانند مانند پلی زمان و تاریخ را به یکدیگر متصل کنند. در ا ین راستا برا ی اطلاعات پژوهش از روش تحقیق کیفی و طرح تحقیق توصیفی- پیمایشی استفاده شد و روش گرداوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است.

نویسندگان

مریم صفارپور

کارشناسارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، تهران، ایران

علی اکبری

استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، تهران، ایران