ستم و ستم پیشگان در آثار بزرگ علوی
محل انتشار: پنجمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ایران (با رویکرد فرهنگ مشارکتی)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 458
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHCONF05_217
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398
چکیده مقاله:
بزرگ علوی از نخستین داستان نویسان واقع گرای ایرانی است که کوشیده در داستان های خود گوشه هایی از روزگار ستم شاهی را در عصر هر دو پهلوی در قالب داستان به تصویر بکشد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به بررسی مفهوم ستم و گروه های ستمگر در آثار این نویسنده می پردازد. علوی در خلال این داستان ها از آزار و اذیت های فرماندهان شهربانی و ارتش و ماموران سازمان ساواک و زندانبانان سخن می گوید، اما داستان های او منحصر به بیان مبارزات روشن فکران و سیاسیون نیست، او از طبقات دیگر اجتماع و سایر مشکلات جامعه نیز سخن می گوید و در ضمن داستان ها از شرح ستم های ملاکان و سرمایه داران در حق کارگران و دهقانان، از تجاوز متفقین به خاک ایران و بیان خیانت سران حزب توده هم غافل نمانده است.
نویسندگان
آتیکه خانی فراشبندی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران
احمد طحان
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران