کسب درآمدزایی از طریق بلیط فروشی درمسابقات تکواندو

هدف: هدف پژوهش حاظر عدم درآمد زایی از طریق بلیت فروشی مسابقات تکواندو در سال 1397 است. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی، از نوع تحقیقات مطالعات راهبردی می باشد که به صورت کمی و کیفی (آمیخته) اجرا شده است و از نظر اهداف در رده تحقیقات کاربردی قرار دارد. جامعهی آماری، شامل داوران و مربیان فعال زن و مرد، پیشکسوتان تکواندو و نخبگان حاضر در لیگ تکواندوی کشوربه تعداد 254 نفر است در بخش کیفی با 15 نفر اشباع نظری اطلاعات مورد نیاز انجام گرفت و در بخش کمی که با به کارگیری روش نمونه گیری طبقه بندی و فرمول کوکران 254 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه و پرسشنامه ی محقق ساخته بود. به این ترتیب که ابتدا مصاحبه ی حضوری در راستای تعیین عدم درآمدزایی از طریق بلیت فروشی مسابقات تکواندو جمهوری اسلامی ایران با مربیان و داوران بین المللی تکواندو، پیشکسوتان تکواندو و نخبگان (مدال آوران جهانی) روش دلفی انجام و روایی آن به تایید اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان استعدادیابی ورزشی رسید. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ دست آمد. داده های حاصل از این پرسشنامه با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون فریدمن، به کمک نرم افزارهای آماری SPSS تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ها:از طریق نتایج بذست آمده: استفاده کانال یا شبکه مجازی تشویقی و جذاب برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در زمینه استعدادیابی ورزشی و شناسایی و ایجاد فرصت های استعدادیابی ورزشی تدوین دستورالعمل و معیارهای استفاده از تسهیلات مالی و غیرمالی کارآفرینی ورزشی با آگاهی بخشی و افزایش سهم ورزش در سبد خانوار استان ایجاد بانک نرم افزاری آموزشی و اطلاعاتی استعدادیابی ورزشی در سطح کشور و آمایش سرزمینی استعدادیابی ورزشی نتیجه گیری: جایگاه استعدادیابی ورزشی در فدراسیون تکواندوی جمهوری اسلامی ایران در منطقه ی تهاجمی SO قرار دارد. با وجود این، تمامی 5 راهبرد تدوین شده برای تحقق رسالت اهداف بلندمدت آن انتخاب و برای هرکدام برنامه ی عملیاتی تنظیم گردید.

کلیدواژه ها:

درآمدزایی ، بلیط فروشی ، مسابقات ، تکواندوی ایران