موسیقی بیرونی و کناری در غزلیات کمال خجندی

موسیقی، بعد از عنصر خیال، بیش از هر عنصر دیگری، با شعر مانوس می‎شود و در جهت القای مضامین و احساسات شاعرانه موثر است و اگر شاعر، تناسب بین موسیقی و مضمون و محتوای شعرش را حفظ نماید، کار بزرگی در جهت ماندگاری اثر خود انجام داده است. شیخ کمال خجندی، از عارفان و شاعران قرن 8 هجری است. توجه کمال به موسیقی شعر، نقش اساسی و مهمی در ساختار شعر او دارد. بنابراین نگارندگان این پژوهش برآنند که موسیقی بیرونی و کناری را در غزلیات کمال خجندی بررسی نمایند. برای رسیدن به این منظور پس از ذکر مقدمه ای درباره موسیقی شعر و انواع آن، اوزان و ردیف ها و قافیه ها در همه غزل‎های کمال خجندی، با ارایه جدولهایی، بررسی شد. نتیجه پژوهش که با استفاده از ابزار کتابخانه ای و به روش تحلیلی- توصیفی انجام گرفته، بیانگر این است که غزلیات کمال از موسیقی دلنشین و گیرایی برخوردار است که در این موسیقی عوامل گوناگونی چون: وزن، قافیه و ردیف نقش بسزایی داشته اند.

کلیدواژه ها:

موسیقی شعر ، موسیقی بیرونی ، موسیقی کناری ، غزل ، کمال خجندی