نقش آفرینی زبان مرجع و بنیانی ایران باستان که سرشت

وطن و مقدسات آن بزرگترین و ارزشمندترین داشته ی هر انسانی است و به عبارتی هویت اوست و انسان برای حفظ این هویت حتی از جان خویش نیز می گذرد. و از جمله مضامین و درون مایه هایی است که از دیرباز مورد توجه شعرا و ادبا بوده و در این زمینه آثار گران بهایی از خود برجای گذاشته اند. شاعران و نویسندگانی که همواره در وصف سرزمین مادری خود وطن شعرها سروده و داستان های زیادی به رشته تحریر در آورده اند، اثرگذار بوده است. به ویژه در زمان هایی که وطن در چنگ حاکمان ظالم و مستبد قرار گرفته و یا به اشغال متجاوزان خارجی در آمده است، به روش های گوناگون موجب تحریک و تشویق جوانان به دفاع از وطن شده اند. شاعرانی که با زبان گویا و برنده ی خویش به مخالفت و اعتراض علیه اوضاع جامعه و استبداد حاکم پرداخته اند و به سبب آن مورد شکنجه، قتل، تبعید و... قرار گرفته اند که در جای جای اشعارشان عشق به وطن موج می زند. از جمله این شاعران سیمین بهبهانی است که با یاد کردن از وطن ، تنها به توصیف و ستایش محض نپرداخته؛ بلکه حس وطن دوستی را در دل ایرانیان زنده نگه داشته است. تلاش او در جامعیت بخشیدن به بینش وطن دوستی ایرانیان بوده است. در این جستار که با روش تحلیلی و توصیفی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است، برآنیم که ضمن بیان تعاریف و کلیاتی در مورد وطن به بازتاب مفهوم وطن در اشعار سیمین بهبهانی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

وطن ، وطن دوستی ، شعر معاصر ، هویت ملی ، سیمین بهبهانی