خوانش سوررئالیستی مجموعه افسانه اثر نیما یوشیج و مجموعه اذاکنت نائما فی مرکب نوح اثر سرکون بولص

سوررئالیسم به عنوان مکتبی ادبی- فلسفی پس از شکلگیری در قرن بیستم در غرب به دنبال آن بود تا نگرش و جهانبینی انسان را نسبت به تحولات بشری تغییر دهد. بدین ترتیب توانست حوزه های زبانی بسیاری را تحت تاثیر خود قرار دهد. شعر نیما یوشیج و سرکون بولص، شاعر معاصر عراق به عنوان دو تن از پیشگامان سبک شعری جدید، در بردارنده بسیاری از اصول و روشهای نقدی و ادبی است که با خلق اندیشه های نوین و دگردیسی در قالب و سطوح به ادبیات و به ویژه شعر جانی دوباره بخشیده و خواستار خلق ادبیاتی نو و همسان با زندگی امروزی بودند؛ ادبیاتی که هیچ اندیشهای نتواند آن را محدود کند. جستار حاضر با روش توصیفی-تحلیلی، دو مجموعه افسانه اثر نیما یوشیج و اذا کنت نائما فی مرکب نوح اثر سرکون بولص را بررسی، سپس به وجوه اشتراک و کیفیت حضور مولفه های سوررئالیسم در آن دو میپردازد. نتایج تحقیق نشان میدهد که جلوه-های سوررئالیستی همچون نگارش خود به خودی، رویا، تمرد و امور شگفت و جادو با اندکی تفاوت، کاربرد تقریبا یکسانی در هر دو مجموعه دارد. از جمله تفاوتهای دو شعر میتوان گفت: کارکرد عشق در نزد نیما، همان عشق عفیف همراه با اشتیاق و حیاء است،در حالیکه این عنصر در نزد بولص، تصویری از عشق سوررئالیستی و اباحی و به دور از ارزشهای جامعه را در خود منعکس میکند.

کلیدواژه ها:

سوررئالیسم ، نیما یوشیج ، سرکون بولص ، افسانه ، اذا کنت نائما فی مرکب نوح.