جلوه های اشارات اجتماعی در دیوان اهلی شیرازی (با تکیه بر فرهنگ عامه)

بخش قابل توج6هی از متون تاریخی و ادبی هر دوره ازادبی6ات اقوام و ملل را اشارات و تلمیحات تشکیل میدهد. اشارات، در حقیقت مجموعه ای از باورها، آداب، رسوم کیفیت5 اندیشه های مردمان جهان در هر دوره از ادوار تاریخی است که در آثار ادبی آنان نمود و تجل6ی پیداکندمی.عصر صفوی یکی از اعصار و ادوار مهم6 و موث6ر در تاریخ5 بی6اتاد ایران میباشد که شاعران نامداری در آن دوره بروز و ظهور یافته اند. اهلی شیرازی یکی از آن سرآمدان شعر دوره صفوی است که دیوان اشعارش مشحون از اشارات متنو6ع و متکث6ر میباشد،که بنا به اقتضائات کلامی و مناسبات معنایی، از این اشارات در لا به لای اشعارش بهرج4سته است. پرسش اصلی این است که:حدود و کیفی6ت بازتاب5 اشارات اجتماعی (فرهنگ عام6ه) در دیوان اهلی چگونه است بنابراین،. نوشتار5 پیش رو، با هدف بررسی بازتاب اشارات اجتماعی (فرهنگ عام6ه) در دیوان اهلی شیرازی به شیوه توصیفی تحلیلی ابعاد، انواع و گستره آن اشارات را در دیوان اهلی تبیین و بررسی مینماید.

کلیدواژه ها:

اشارات اجتماعی ، فرهنگ عام6ه ، دیوان اهلی شیرازی