تحلیل داستان زن زیادی بر اساس نظریه ی خواننده درون متن چمبرز

بر اساس نظریه ی خواننده ی درون متن، نویسنده در هنگام خلق اثر، خواننده ای خاص را در نظر دارد که متن را برای او مینویسد و شناخت این خواننده میتواند موجب دستیافتن به لایه های معنایی تازه تری در متن شود. جلال آل احمد در داستان زن زیادی با انتخاب راوی- شخصیت، خواننده را در امر روایت مشارکت میدهد و او را وادار به واکنش مینماید. انتخاب چنین راویی موجب میشود که خواننده نسبت به پذیرش تمامی آنچه وی بازگو میکند، با تردید مواجه شود؛ ولی نویسنده با بهره گیری از روایت دقیق احساسات زنانه این تردید را برطرف میسارد. نویسنده با ایجاد پرسشهایی در ذهن خواننده، بدون آن که پاسخی مشخص به آنها بدهد، شرایط را برای حضور حداکثری خواننده و مشارکت در معناآفرینی فراهم کردهاست. پرداختن به مسائل فرهنگی و مناسبات میان افراد، از دیگر عناصری است که در داستان به آن توجه شدهاست و نویسنده بدون آن که دربارهی این مسائل، داوری نماید، نگاهی انتقادی در خواننده پدید می آورد. نویسنده با عدم توجه به مکانی که راوی- شخصیت داستان در آن قرار دارد، در پی بیان این مطلب است که موضوع این داستان میتواند برای دیگر زنان جامعه نیز رخ دهد و تنها مختص به دورهی خاص نیست. بر اساس یافته های این پژوهش، جلال آل احمد در داستان زن زیادی تمامیت جامعه ی خود را به عنوان خواننده درون متن در نظر داشته است و سعی کردهاست در ایشان نگاهی انتقادی نسبت به روابط ناسالم موجود پدید آورد.

کلیدواژه ها:

تحلیل متن ، خواننده ی درون متن ، آل احمد ، زن زیادی.