تامین خسارت ناشی از سوانح رانندگی از طریق بیمه (وسیله نقلیه)

تحقیقات در عرصه علوم جنایی در ده ه اخیر نشان میدهد که توسعه قلمرو مداخله نظام کیفری و اتکای محض به شیوه های مورد توصیه در نظام عدالت کیفری کلاسیک، اعم از شکل سزادهنده و حتی بازپروانه آن نمیتواند آنگونه که انتظار میرود پاسخگوی مردم و افکار عمومی و در راستای تامین فضایی امن و آرام باشد اکنون کاستی های مدل سنتی نظام کیفری که با مشکلات زیاد ناشی از تراکم پرونده و تورم کیفری و کمبود امکانات در رسیدگیهای قضایی عجین شده، کاملا آشکار شده است. از سویی دیگر، کم توجهی به بزه دیده به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان پدیده مجرمانه که دارای موقعیتی خاص میباشد، نظام کیفری سرکوبگر را با بن بستهای متعددی رو به رو ساخته است؛ زیرا سیاستها و نتایج اقدامات این نظام، اگر چه از نظر پیشگیری و سزادهی، فاقد اثر نبوده، ولی در ترمیم، جبران و التیام احساسات و عواطف رنجیده قربانی جرم کمترین اثر را داشته است. بزهدیده شناسی، روزنه های امید را به فضایی می گشاید که در کنار توجه به نقش بزه دیده در فرایند تکوین جرم، موقعیت، نیازها و شیوه های حمایتی از او را ترسیم میکند. بدین ترتیب فرایند جایگزینی رویکرد جدید، با داعیه حمایت از بزهدیده و اتکا بر مدل ترمیمی به جای مدل سنتی عدالت ترمیمی، چشم انداز جدیدی را فراروی بزهدیده شناسان و اندیشوران علوم جنایی قرار میدهد در این رویکرد جدید، ساز و کار بیمه قابلیت های شایان توجهی را از خود نشان میدهد که میتواند نوید بخش اقداماتی موثر برای بزهدیدگان تلقی گردد.

کلیدواژه ها:

عدالت ترمیم ، بیمه گر ، بیمه گذار ، خسارت