لنگش اختلالات ساختاری و عملکردی سیستم حرکتی
اسب می باشد که در راه رفتن و ایستادن غیرطبیعی حیوان نمایان می شود.
لنگش اسب می تواند در اثر ضربه، اختلالات مادرزادی و اکتسابی، عفونت، بیماری های متابولیک و بیماری های دستگاه عصبی و عروقی به وجود آید بدین منظور در مطالعه حاضر به شهرستان بندر ترکمن واقع در استان گلستان مراجعه و در پیست
اسب دوانی این شهرستان 66 راس
اسب از هر دو جنس و با دامنه سنی مختلفی از 2 تا 81 سال انتخاب و از هر کدام 5 میلی لیتر خون وریدی اخذ شد. علاوه بر آن امتیاز
لنگش نیز با ارزیابی حرکت رفت و برگشت
اسب و توجه به وضعیت
اسب در حال استراحت با کمک گایدلاین Obel و همکاران در سال 8814 [2] مشخص گردید. سپس غلظت سرمی
فروکتوزآمین به روش معمول آزمایشگاهی سنجیده شد و به وسیله آزمونهای آماری ارتباط بین نتایج
فروکتوزآمین و امتیاز
لنگش بررسی شد. نتایج نشان داد غلظت سرمی
فروکتوزآمین در اسبان سالم در هفته اول، سوم و هفتم مطالعه به ترتیب برابر با 266/، 888/86 و 811/85 میکرومول در لیتر بود اما در اسبهای مبتلا به
لنگش به ترتیب برابر با 818/46، 883/35 و 815/66 میکرومول در لیتر بود که آزمون آماری نشان داد اختلاف بین دو گروه سالم و مبتلا به
لنگش معنی دار ( P<0.001 ) است. همچنین نتایج نشان داد با افزایش امتیاز
لنگش غلظت سرمی
فروکتوزآمین بالاتر میرود و میتواند به عنوان پیشگویی کننده پیشرفت ضایعات ماشی از
لنگش باشد. اخیرا اهمیت مرحله در حال پیشرفت و غیر بالینی
لنگش که در آن نمیتوان عارضه را تشخیص داد، اهمیت بسیار ویژه ای یافته است. چرا که تا زمان رسیدن عارضه به سم و ساختارهای آن بروز آسیب مخفی میماند. علاوه بر آن، با توجه به آناتومی ناحیه مبتلا، تعیین میزان آسیب وارد شده و قضاوت بر روی پروسه درمان و پیش آگهی بر روی آن بسیار دشوار میشود [1] . غلظت
فروکتوزآمین در خون محیطی عامل تعیین میزان گلیکاسیون در تمام پروتئین موجود در سرم خون بدن است که تقریبا بین 16 تا 86 درصد از هرکدام از آنها در انسان مربوط به آلبومین گلیکوزیده شده است. در نتیجه عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری
فروکتوزآمین عبارتند از: نیمهی عمر آلبومین سرمی (که در
اسب ها 88 روز گزارش شده) و میانگین غلظت گلوکز در معرفی آلبومین در گردش خون میباشد. پس غلظت
فروکتوزآمین در خون محیطی با توجه به وضعیت گلیسمی و یا پروتئین متابولیزه شده در طولانی مدت اندازه گیری میشود.