توسعه قابلیت های سازمانی و استراتژی های مدیریت دانش

امروزه مدیریت دانش به یکی از مهم ترین موضوعات سازمان تبدیل شده است در حالی که بیشتر فعالیت های انجام شده در این زمینه با شکست روبرو شده اند. به منظور درک موفقیت یا شکست مدیریت دانش در سازمان باید به شناخت و ارزیابی قابلیت های سازمانی مورد نیاز برای این تلاش ها پرداخت. با توجه به ادبیات موضوع، قابلیت های سازمانی می توانند پیش بینی کننده، اثر بخشی مدیریت دانش باشند. هر چند که آزمون های تجربی در این زمینه صورت نگرفته است. قابلیت های ذکر شده در این مقاله شامل قابلیت های سازمانی ( فرهنگ، ساختار و تکنولوژی ) و قابلیت های فرآیندی دانش ( کسب دانش، تبدیل دانش، به کارگیری دانش و حفظ دانش ) می باشند. مدیریت دانش نباید تنها به این دلیل که برای سازمان مفید می باشد به اجرا در آید بلکه باید منجر به فراهم شدن مزیت رقابتی برای سازمان گردد. بنابراین باید بین مدیریت دانش، اهداف سازمان و استراتژی های سازمان هماهنگی ایجاد کرد. این مقاله همچنین نشان می دهد که محیط سازمانی می تواند بر روی انتخاب استراتژی های مدیریت دانش تاثیر گذار باشد. به این منظور یکی از مدل های هماهنگ کننده استراتژی های مدیریت دانش و استراتژی های سازمان معرفی شده است. سازمان هایی که دارای استراتژی نوآوری می باشند اصولا بر روی استراتژی شخصی سازی و سازمان هایی که دارای استراژی کارآیی می باشند، برروی استراتژی کدگذاری تمرکز می کنند .

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، قابلیت سازمانی ، استراتژی مدیریت دانش