رتبه بندی محلات بر اساس شاخص های کمی و کیفی مسکن با استفاده از مدلهای topssis و ahp (مطالعه ی موردی: شهر ازنا)

شهر بمثابه یک سیستم، نیازمند برنامه ریزی سیستمی است. از الزامات برنامه ریزی سیستمی در نظر گرفتن تمام عوامل و شاخص های موثر در حیات شهر است. توجه به رشد روزافزون شهرنشینی، توسعه پایدار شهری به پارادایم مسلط تمام برنامه ریزیهای شهری تبدیل شده است. با توجه به اثرات گسترده مسکن بر محیط های شهری، در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار شهری، پایداری مسکن گامی بزرگ برای نیل به این مهم می باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی کمی و کیفی شاخصهای مسکن شهر ازنا با رویکرد توسعه پایدار می باشد. در این پژوهش از شاخصهای اجتماعی ، تراکمی و کالبدی استفاده شده است. جهت وزن دهی از مدل AHP ، و جهت بی مقیاس سازی دادهها از روش بی مقیاس سازی خطی استفاده شده است. جهت سطحبندی محلات شهری بر اساس هر یک از شاخصهای مورد استفاده در پژوهش از تکنیک TOPSIS ، استفاده شده است. محله 3 ناحیه این محله به عنوان بافت جدید و نوساز شهر ازنا بعد از انقلاب و به ویژه در سال های اخیر) بعد (1375 از سال 1386 شکل گرفته است و با وسعت هکتاری خود یکی از وسیع تری محلات شهر از نا به شمار می رود . 1375 جمعیت این محله در سال 1375در حدود 4250 نفر ودر قالب 800خانوار بوده است . 1375 تعداد واحدهای مسکونی این محله در سال662 معادل واحد بوده است که در برداشت اخیر به 1577 است 140 واحد رسیده و یا تقریبا درصد افزایش یافته است

کلیدواژه ها:

شاخص های کمی و کیفی مسکن ، مقایسه دو مدل topssis و ahp ، شهر ازنا ، رتبه بندی محلات