بررسی مولفه های فکری و گفتمانی نوشتار زنانه غزاله علیزاده در رمان خانه ی ادریسی ها

نوشتار زنانه در آغاز قرن بیستم به دنبال جنبش زنان برای احقاق حقوق خود در مسائل مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی شکل گرفت و به وسیله ی شاعران و نویسندگان این جنبش، به عنوان گونه ای تازه از زبان پا به عرصه ی حیات گذاشت. نویسندگان زن همواره کوشیده اند با بهره گرفتن از مولفه های نوشتاری مناسب و با تاکید بر مضامین زنانه به طرح اندیشه های خود بپردازند و میتوان جهان درونی و نگاه ویژه ی زنانه را از طریق اینگونه ی نوشتاری بازیافت. پژوهش حاضر به بررسی مولفه های فکری و گفتمانی نوشتار زنانه در رمان غزاله علیزاده با عنوان خانه ی ادریسی ها پرداخته است. یافته های این پژوهش نشان میدهد در حیطه ی فکری هم نویسنده مشکلات و چالشهای زنان ایرانی را در قالب عناوینی مانند مرد ستیزی، تقابل با مردسالاری بیان مشکلات اجتماع و... به تصویر کشیده است. ازنظر گفتمانی، دو مسئله مهم زاویه ی دید و نگرش و دیدگاه نویسنده بررسی شده است. رمان خانهی ادریسیها از دیدگاه دانای کل بیرونی و زاویه دید سوم شخص و از نظرگاه چهار تن از شخصیتهای داستان )خانم ادریسی، یاور، لقا و وهاب( روایت میشود. زنان خانهی ادریسیها همواره دچار ترس و دلهره و غم هستند اما بعضی از آنها در ابتدا بدون تغییر وتحرک به زندگی ادامه میدهند و بعد به نتیجه متحول شدن میرسند و بعضی از همان ابتدا سرکشی و عصیان میکنند.

کلیدواژه ها:

نوشتار زنانه ، غزاله علیزاده ، خانه ی ادریسی ها ، مولفه فکری و گفتمانی