فرهنگ لطایف اللغات عبداللطیف عباسی گجراتی و ویژگی های آن
محل انتشار: فصلنامه مطالعات شبه قاره، دوره: 6، شماره: 19
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,005
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSRU-6-19_003
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1398
چکیده مقاله:
آن چه که در این مقاله مورد مطالعه قرارگرفته، بررسی و معرفی فرهنگ لطایف اللغات عبداللطیف عباسی است. عبداللطیف، از محققان و منشیان دوره ی جهانگیری (1014-1037) و اوایل دوره ی شاه جهان (1037-1068) است که درگجرات هندوستان چشم به جهان گشود.از او آثاری متعدد، در زمینه های گوناگون ادبی بویژه درباره ی مثنوی مولانا و حدیقه ی سنایی به زبان فارسی به یادگار مانده است. لطایف اللغات ازجمله آثاری است که در باره ی لغات و اصطلاحات مثنوی مولانا در قرن یازدهم هجری به رشته ی تحریر درآمده است. مولف در تهیه و تدوین آن از فرهنگ های متعدد چون قاموس، صراح، کنزاللغات، فرهنگ جهانگیری... بهره گرفته است و هم چنین ریشه ی تمام واژگان فارسی، عربی، ترکی، سریانی را درآن به دست داده است. چون مصنف، ایرانی تبار نبوده تصنیفاتش جز معدودی مورد توجه خداوندان علم و دانش قرار نگرفته است. لذا این نوشته درصدد است به تحلیل و توصیف کتاب لطایف اللغات، از زوایای گوناگون مانند تلفظ واژگان، ریشه شناسی، مباحث دستوری، معانی واژگان و ذکر شاهد مثال بپردازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود طاووسی
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
مهدی ماحوزی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
احمد غلامی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :