پیش بینی تمایل به ترک شغل کارکنان براساس عوامل فردی، شغلی و سازمانی

هدف از این پژوهش پیش بینی تمایل به ترک شغل کارکنان براساس عوامل فردی، شغلی و سازمانی در کارکنان سازمان بیمه تامین اجتماعی است. طرح پژوهش رابطه ای است. جامعه آماری همه کارکنان پنج شعبه اصلی سازمان بیمه تامین اجتماعی شهر اصفهان در سال 1391 بود. بر اساس جدول تعیین حداکثر حجم نمونه مورگان، 147 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش هیجانی (وونگ و لاو، 2002)، تعارض کار خانواده (نت مایر، بولز و مک ماریان، 1996)، رضایت شغلی (جاج و بنو، 2000)، اشتیاق شغلی (شوفلی و بکر، 2003)، حمایت سازمانی ادراک شده (روهادز و آیزنبرگر، 2002) و تمایل به ترک شغل (اورایلی، چتمن و کالدول، 1991) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته های گام آخر تحلیل رگرسیون نشان داد که رضایت شغلی، اشتیاق شغلی، حمایت سازمانی ادراک شده و تعارض کار خانواده، در مجموع قادر به پیش بینی 50 درصد از تمایل به ترک شغل کارکنان هستند (01/0P<).

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، اشتیاق شغلی ، تعارض کار خانواده ، حمایت سازمانی ادراک شده ، تمایل به ترک شغل ، کارکنان