بررسی رابطه آینده نگاری راهبردی و سیاست گذاری علم و فن آوری

واژه خط مشی مفاهیم و معانی زیادی را دربر دارد و طیف گسترده ای از اصول و بیانیه های سطح بالا و وسیعی را شامل می شود که از طریق فراگردهای سیاسی دولت اتخاذ گردیده تا تصمیمات اداری کوچک سازمان های دولتی را شامل شود.تمرکز اصلی در خط مشی،بررسی تعامل دولت با جامعه ، در مراحل شناخت و فهم مسئله،طراحی و شکل دهی،اجرا،ارزیابی،اصلاح و تغییر خط مشی است.هر خط مشی را می توان یک سیستم فرعی تلقی کرد که با خط مشی های بالاتر و پایین تر از خود در ارتباط است . خط مشی گذاری به مثابه ی وظیفه ای قدیمی اما تخصصی و حرفه ای جدید مطرح می باشد.خط مشی گذاری در عرصه علم و فن آوری از نظر تاثیری که در آینده علم، فن آور،آموزش و پرورش ، صنعت و سایر جنبه های تاثیر گذار هر کشوری دارد،دارای اهمیت بسزایی است. خصوصا آنکه امروزه پیشرفت و ترقی هر کشوری در گرو صحت و کارآمدی خط مشی های علم و فن آوری آن کشور است بنابراین وجود یک نظام هماهنگ آینده نگاری در سیستم خط مشی گذاری علم و فن آوری ، کاملا ضروری و مورد تاکید است.پژوهش حاضر با مروری بر مدلهای مطرح در خط مشی گذاری عمومی سعی دارد تا بابررسی نقاط قوت و ضعف کاربرد آنها در بخش علم و فن آوری ، وبا استفاده از هم افزا نمودن آنها،به ارائه یک سیستم خط مشی گذاری آینده نگر بپردازد ، چرا که با استفاده از مدل ها می توان مسیر و فرآیند خط مشی گذاری و روش بکارگیری در تعیین خط مشی را مشخص کرد.

کلیدواژه ها:

آینده نگاری راهبردی ، خط مشی گذاری ، علم وفناوری ، نظام هماهنگ آینده نگاری