اثر تعاملی مکمل یاری کورکومین و تمرین هوازی بر اسپارتات آمینوترانسفراز مردان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر تعاملی مکمل یاری کورکومین و تمرین هوازی بر آنزیم های AST مردان مبتال به کبد چرب شهرستان گناوه بود. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که دو گروه تجربی مورد مقایسه قرار گرفتند. جامعه آماری این تحقیق بیماران مبتال به کبدچرب غیرالکلی با دامنه سنی35 تا 41 سال که تحت نظارت و درمان پزشک متخصص شهرستان گناوه بودند. نمونه آماری این تحقیق را تعداد 16 بیمار زن مبتلا به کبدچرب غیرالکلی تشکیل میدادند که به صورت داوطلبانه پس از ارائه برگه سونوگرافی به محقق به منظور تایید بیماری کبدچرب، با تکمیل فرم رضایت نامه ی همکاری در کار تحقیقی آمادگی خود را جهت شرکت در این تحقیق اعالم کردند. نمونه ی آماری به روش نمونه گیری انتخابی در دسترس و به طور تصادفی انجام پذیرفت. گروه بندی شاملگروه :1 برنامه تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل کورکومین))N=8 و گروه :2 برنامه تمرین هوازی همراه با مصرف دارونما )N=8( بود. گروه تجربی 90 میلی گرم کورکومین و گروه دارونما 90 میلی گرم آرد گندم مصرف کردند. آنزیم آسپارتاتآمینوترانسفراز کبد به روش فتومتریک آنزیماتیک توسط دستگاه اتوآناالیزر بیوشیمی و با استفاده از کیت شرکت پارس آزمون اندازه گیری شد. تمرینات هوازی به مدت زمان 35 دقیقه شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه انجام شد. زمان انجام پروتکل تمرینی فوق ،8 هفته بود و در هر هفته آزمودنی ها 3 جلسه تمرین کردند. جهت بررسی فرضیات تحقیق از آزمون t همبسته و t مستقل استفاده شد.سطح معنا داری نیز برای تمام محاسبات ) p <0/05( در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد 8 هفته مصرف مکمل کورکومین به همراه تمرین هوازی، آنزیم آسپارت آمینوترانسفر))AST را بطور معنی داری کاهش میدهد. همچنین تمرین هوازی به تنهایی نیز بر آسپارت آمینوترانسفر اثر گذار نبود. از این رو با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر، مصرف مکمل کورکومین به همراه تمرین هوازی برای مبتالیان به کبد چرب توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

AST ، کبد چرب ، تمرین هوازی ، کورکومین