بررسی تطبیقی معیار سعادت زن از منظر قرآن و فمینیسم

قرآن کریم برای کسانی که به رستگاری و سعادت رسیده اند ویژگی های خاصی بیان کرده است. بنابراین کسانی که طالب فلاح ورستگاری هستند لازم است جویای منطق قرآن و از آن ملاک و معیارهای آن شوند تا بتوانند خود را با آن میزان الهی تطبیق داده و فلاح ورستگاری خود را تضمین نمایند. تربیت قرآنی ، نسبت به زنان در جامعه اسلامی دین پسند و عدالت گر می باشد. فطرت آفرینش زن بر اساس عواطف بسیار و احساسات رقیق و لطیف طبیعی مهر و محبت ، نرم خویی، رق6ت ، را فت و شفقت ، خیر خواهی ، وفا ، حفظ غیب ، مودت ، رحمت و اخلاص بنا نهاده شده استیکی. از اصول مسل6م در آئین اسلام ، حرمت و کرامت زن است. جان ، مال ، آبرو ، عقیده و رای زنان همه حرمت دارند و باید همواره این حریم پاس داشته شود. در حرمت و کرامت انسانی هیچ تفاوتی بین زن و مرد نیست. در فرهنگ اسلامی زن و مرد به عنوان مخلوقات خدا مورد عنایت ویژه اویند. افتخار نظام حقوقی اسلام آن است که از همان ابتدا زنان را دارای حقوق اقتصادی ، سیاسی ، خانوادگی ، قضایی و عبادی می داند و حقوق مادی و معنوی زن را در نظام خانواده تامین ساخته است. این در حالی است که فمینیست ها در تقابل با خانواده سنتی ، اصل و اساس خانواده را زیر سوال برده و ارزش های خانوادگی و اخلاقی را فاقد اعتبار دانستند و نقش های مادری و همسری در نظر آنان راهی برای استثمار و انقیاد زنان بود. تاکید بیش از حد بر حقوق اجتماعی ، سیاسی و مدنی و اولویت دادن به اشتغال اقتصادی و نادیده گرفتن اخلاق و بی اهمیت جلوه دادن خانواده و نقش مادری و همسری و کم شدن میزان ازدواج که در مقابل ، افزایش طلاق و سست شدن بنیان خانواده را به ارمغان آورد ازدستاوردهای فمنیسم است. فمینیسم در مقام عمل نه تنها کرامت انسانی زن را احیا نکرده است ، بلکه کرامت و شخصیت انسانی زن را نابود کرده است وآنان را در حد ابزار سودجویی و لذت طلبی مردان هوسران تنزل داده است.