بررسی تضمین در برخی از خطبه های نهج البلاغه

تضمین از آرایه های ادبی و به معنی آوردن آیه، حدیث، یا سخن مشهور در بین سخن است. هم چنین، اگر شاعر، تمامی مصراع یا بیتی را از شاعری دیگر در سخن خود بیاورد، تضمین خولنده می شود. اگر شاعر یا نویسنده ای مثلی را که پیش از وی رواج داشته، در میان نوشته یا سروده خود بیاورد نیز تضمین خوانده می شود. صنعت تضمین با ایجاد تنوع به آرایش سخن کمک می کند. هم چنین، تضمین پدید آورنده ایجاز در سخن است و آگاهی شاعر را از قلمروهای گوناگون کلام نشان می دهد. تضمین در نهج البلاغه و احادیث دیگر فراوان است. امام علی(ع) نهج البلاغه را با میراث فرهنگی و لغوی عرب قدیم از شعر، مثل، حکمت و آیات قرآنی مرتبط ساخته است.

کلیدواژه ها:

تضمین شعری و قرآنی ، نهج البلاغه ، تضمین مزدوج