نشانه شناسی داستان کوتاه داش آکل بر اساس الگوی پیرس

نشانهشناسی بر آن است که ساختار یک داستان یا یک روایت، قابلیت آن را دارد که به بازتاب گفتمانهای سیاسی، اجتماعی، تاریخی و روانی بپردازد. بنابراین یک داستان یا روایت میتواند حامل تلقی های بسیاری از حقیقت باشد. داستان کوتاه داش آکل اثر صادق هدایت، با توجه به بنمایه های نمادین خود محمل مناسبی برای نشانه شناسی پیرسی است. بر این اساس، خوانش این داستان کوتاه، با استناد بر الگوی نشانه شناسی پیرس و تکیه بر عناصر و المانهای موجود در متن مذکور، جهت رسیدن به معانی پنهان و آشکار متن و عینی کردن آن معانی، هدف اصلی این پژوهش است. در همین راستا با استناد بر مفاهیمی مانند جابهجایی نشانه ها، تحلیل نشان واژه ای و تحلیل نشان متنی و پیرو آن پرداختن به شاخصهایی همچون کارکرد سمبلیک اعداد، رنگها، حیوانات و... میتوان تا حد زیادی از لایه های زیرین این متن آگاهی یافت. ضمن آنکه هنگام بررسی نشان متنی داش آکل، نمیتوان از همپوشانی برخی وقایع تاریخی و اسطورهای، با بخشهایی از متن، به راحتی گذشت و آنها را نادیده گرفت.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، پیرس ، جابه جایی نشانه ها ، نشان واژه ، نشان متن