بررسی کیفیت زندگی پسران و دختران ورزشکار کم توان ذهنی ایران

کیفیت زندگی ، فرصتی را برای یک نگاه جدید به کم توان ذهنی فراهم می کند ، و همچنین روش جدیدی را برای بررسی مسائل مربوط به کم توان ذهنی ارائه می کند و الگوی مناسبی برای کمک به بهبود شرایط کم توانان ذهنی است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه کیفیت زندگی پسران و دختران ورزشکار کم توان ذهنی ایران می باشد. نمونه های پژوهش شامل 70پسر کم توان ذهنی با و بدون سندرم داون(30 پسر سندرم داون) 18 تا 30سال و 56 دختر کم توان ذهنی بدون سندرم داون 18 تا 25 سال شرکت کننده در المپیک ویژه ایران، به عنوان ورزشکار می باشند. جهت بررسی کیفیت زندگی این افراد ، از پرسشنامه کیفیت زندگی شالوک و کیت(1993) استفاده شد. این پرسشنامه دارای 40 سوال 4 در مولفه 10 سوالی تنظیم شده است. مولفه های پرسشنامه شامل: رضایت ، کفایت/سازندگی ، توانمندسازی / استقلال و تعلق اجتماعی / اشتراک اجتماعی می باشند و در نهایت نمره کلی کیفیت زندگی نیز محاسبه می شود. با توجه به نتایج به دست آمده ، در مولفه های کفایت / سازندگی ، توانمندسازی / استقلال و نمره کلی کیفیت زندگی بین ورزشکاران هر دو گروه کم توان ذهنی پسران با سندرم داون و دختران بدون سندرم داون و کم توان ذهنی پسران بدون سندرم داون و دختران بدون سندرم داون تفاوت معناداری مشاهده شد (P<0/05). با توجه به بررسی نتایج حاصل ، کیفیت زندگی در مولفه هایی که تفاوت معنادار شد ، پسران میانگین نمرات بهتری را نسبت به دختران کسب کردند. بهبود شرایط روانی اجتماعی این افراد که المپیک ویژه پیش قدم در آن می باشد ، نیازمند داشتن اطلاعات بیشتر در این زمینه می باشد. اما به دلیل گستردگی مراکز المپیک ویژه در ایران توصیه می شود ، جهت مطالعه ی دقیق تر ، سایر مراکز نیز بررسی شوند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، پسران کم توان ذهنی ، دختران کم توان ذهنی ، المپیک ویژه ایران