بررسی ارتباط هنر تصویرگری و ادبیات و تاثیر آن بر تصویرگری کتاب با مضمون ادبیات کهن برای کودکان

ارتباط روایت و تصویر از جمله مفاهیم پایه ای هنر است. هنر و ادبیات دو شکل از آفرینش است که از دیدگاه زیبایی شناسی به هم پیوسته اند و هر دو بیانگر احساس و عواطف هنرمند است. ادبیات و هنر بازگو کننده ی ارزش های دینی ملی تاریخی و همچنین بیانگر اساطیر و حماسه های هر قوم است. در تمام اعصار هنر در اختیار ادبیات قرار می گیرد و ادبیات نیز به گونه ای وام دار هنر است؛ زیرا ریشه ی اصلی تمدن و فرهنگ با ادبیات محکم و استوار و با هنر به زیباترین شیوه ممکن بیان می شود.از جمله هنرهای مرتبط با ادبیات هنر تصویرگری می باشد. هنر تصویر گری هنر مستقلی نیست فرآیندی است که از یک سو به ادبیات پیوسته است و از سوی دیگر با هنر نقاشی پیوند نزدیک دارد. تصویر در کتاب ها و نشریه های ادبیات خصوصا برای گروه سنی کودک از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است.هدف این مقاله آشنایی با هنر تصویرگری و قابلیت های فراوان این هنر و نیز استفاده از آن به عنوان رابطی در معرفی و ترویج آثار ادبی و فرهنگی و اساطیر و تهیه کتاب های مصور خصوصا برای گروه سنی کودک می باشد. روش پژوهش حاضر از نظر ماهیت توصیفی و جمع آوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای صورت گرفته است.نتیجه این پژوهش نشان دهنده آن است که امروزه بیشترین کاربرد هنر تصویرگری در تهیه و نشر کتاب برای گروه سنی کودک و نوجوان است و آگاهی هنرمندان از روش های متفاوت تصویرسازی سبب ایجاد ارتباط بهتر با ببیننده می گردد و زبان نمادین افسانه ها و روایت های کهن رویداد های واقعی زندگی را منطبق بر آنچه کودک در واقعیت معنا می کند به او منتقل می سازد و همچنین استفاده از عناصر بصری در مصور سازی افسانه ها و ادبیات کهن باعث ماندگاری آنها در ذهن مخاطب شده است.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی ، ادبیات کودکان ، ادبیات کهن