امکان سنجی استفاده از میراگر ویسکوالاستیک غیرخطی تحت اثر زلزله دور از گسل در قاب های فولادی کوتاه مرتبه

یکی از دغدغه های امروز در کلان شهرها وقوع زلزله های بزرگ است که اگرچه از دیدگاه مدیریت بحران بسیار مورد توجه صاحبان امر است، اما از لحاظ عملکرد لرزه ای ساختمان های موجود، همواره مورد توجه مهندسان طراح بوده است. پیشرفت علم و تکنولوژی نشان داده است اگرچه زلزله قابل کنترل نیست اما می توان با طراحی های بهینه و مقاوم سازی ساختمان های موجود تا حد زیادی با این پدیده طبیعی مقابله نمود. استفاده از وسایل جاذب انرژی در سازه با افزایش استهلاک انرژی موجب بهبود رفتار سازه و به تبع آن کاهش خسارات سازهای و غیرسازهای ناشی از بار دینامیکی را فراهم میآورد. طبق تحقیقات میراگر ویسکوالاستیک رفتار بهتری را در حین بارگذاری دینامیکی از خود نشان میدهد. اما با توجه به گرانبودن نسبی این میراگرها در ساختمان های بلندمرتبه بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است. خسارات وارده بر ساختمان های کوتاه مرتبه با توجه به فراوانی استفاده از آنها موجبات تمرکز بیشتر به این موضوع را فراهم آورد. در این مقاله با تمرکز بر ساختمان های کوتاه مرتبه فولادی موجود، نسبت به مقاوم سازی آنها با استفاده از میراگرهای ویسکوالاستیک تحت تحلیل غیر خطی اقدام میشود. ضمن ارائه خلاصه نتایج حاصل از تحلیل پوش آور به بررسی پاسخ های لرزه ای در دو سطح خطر زلزله طرح و ماکزیمم زلزله مورد انتظار برای سه رکورد زلزله با شتاب های ماکزیمم مختلف پرداخته میشود. با استناد به غیرخطی بودن تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی تحت رکوردهای زلزله حوزه دور نسبت به بررسی پارامترهای متفاوت پرداخته شده و مدل بهینه ارائه میشود

کلیدواژه ها:

عملکرد لرزه ای ، میراگر ویسکوالاستیک ، جذب انرژی ، تحلیل تاریخچه زمانی