برآورد آب به حساب نیامده و برنامه ریزی برای کاهش آن (مطالعه موردی:شهردوست محمد ( هیرمند) استان سیستان و بلوچستان)

به طور کلی مقدار هدر رفت آب موجود در شبکه های آبرسانی می تواند یک شاخصه مهم در فرآیند ارزیابی بازدهی شبکه محسوب شود. در واقع یا ارزیابی مقدار آب تلف شده در ساختار شبکه می توان نسبت مطلوبیت یا عدم مطلوبیت سیستم و روش های اجرا، بهره برداری و نگهداری و تعمیرات یک شبکه اطلاع یافت. لذا می توان اذعان داشت برا ی آگاهی از شرایط حاکم بر شبکه های آبرسانی و طرح ریزی روش های بهسازی این شرایط لازم است تا مقدار هدر رفت قابل رخداد و موجود در شبکه آگاهی کامل پیدا نمود.[1] در این تحقیق با مطالعه شبکه توزیع آب شهر دوست محمد خان راهکارهای کاهش آب به حساب نیامده بررسی شده است. باتوجه به اینکه بیشتر این هدر رفت مربوط به عمرنسبتا زیاد شبکه توزیع و فرسودگی آن، انشعابات غیر مجاز و بویژه حوادث و اتفاقات شبکه میباشد، لذا به عنوان یکی از راهکارهای کاهش آب به حساب نیامده تعویض شبکه فرسوده مطرح شده که به وسیله GIS عمر شبکه مورد بررسی قرار گرفته و نواحی فرسوده شبکه مشخص شده است که با تعویض آن نواحی و همچنین سایر راهکارهای پیشنهاد شده نظیر شناسایی انشعابات غیر مجاز و تبدیل آن به مجاز ، اصلاح خطای مدیریت داده ها و سیستم و ... پیش بینی می گردد با سرمایهگذاری لازم و اصلاح و توسعه شبکه توزیع، میزان آب به حساب نیامده را به حد توصیه شده در استاندارد صنعت آب ایران (حداکثر 15 درصد مجموع مصارف خانگی، تجاری- صنعتی وعمومی) رساند و بتوان نسبت آب به حساب نیامده به مجموع مصارف را از 21 درصد به 14/70 درصد کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آب به حساب نیامده ، شبکه آبرسانی ، تلفات فیزیکی و غیر فیزیکی ، دوست محمدخان