طراحی ابزار ارزیابی تناسب کالبدی مراکز درمانی برای سالمندان

مقدمه: جمعیت سالمندان بر اساس پیش بینی ها سهم آنان در ایران تا سال 2000 میلادی به حدود 20 الی 25 درصد جمعیت کشور می رسد. این گروه اصلی ترین مصرف کنندگان خدمات درمانی بوده و بالاترین سهم هزینه ها را بدلیل انواع ناتوانی ها و محدودیت ها به خانواده، جامعه و سیستم بهداشتی درمانی تحمیل می کنند. یکی از راهکارهای کاستن از مشکلات آنها مداخله در شرایط محیطی و اعمال توصیه های ارگونومیک در بیمارستانهاست. پژوهش حاضر با هدف طراحی ابزار ارزیابی تناسب کالبدی مراکز درمانی برای سالمندان به اجرا در آمده است. روش کار: این مطالعه بصورت پژوهشی روش شناختی طی سال 1397 و در قالب پایان نامه ای با هدف طراحی و اعتباریابی ابزار ارزیابی تناسب کالبدی بیمارستان های سالمند دوست به اجرا در آمد. جهت تعیین مولفه های کالبدی بیمارستان های دوستدار سالمند از بررسی متون و به منظور تعیین روایی محتوای از پانل متخصصین متشکل از دو گروه 12 نفره (هر گروه شامل 4 نفر متخصص ارگونومی، 4 نفر سالمند شناس و 4 نفر مهندس معماری)، استفاده شد. تعیین روایی صوری به کمک 12 تن از کارشناسان و در ادامه محاسبه ضریب پایایی انجام پذیرفت. یافته ها: از میان 630 گویه اولیه در نتیجه بررسی متون، 189 گویه غیر تکراری استخراج شد و در ادامه با کمک تیم تحقیق این تعداد به 100 گویه تقلیل یافت. محاسبه شاخص های CVR و CVI و اعمال نتایج حاصل از آنها تعداد گویه ها را به 72 عبارت در 16حیطه کاهش داد. نتیجه گیری: ابزار یا چک لیست طراحی شده اگر چه بی نقص و کامل نیست اما امید است بعنوان اولین نمونه فارسی قادر به ارزیابی تناسب ساختاری بیمارستان ها مطابق با نیازهای سالمندان بوده و از این رهگذر کمک شایانی در راستای شناخت کاستی های موجود و ایجاد تناسب در مراکز درمانی با هدف ارتقاء امنیت، استقلال و آسایش سالمندان بنماید.

کلیدواژه ها:

ارگونومی