بررسی جایگاه روحانیت زرتشتی درقرون نخستین ایران دوره اسلامی

روحانیت یکی از اقشار تاثیر گذار و مهم در دوره ساسانیان بود.این طبقه تاثر گذار با حضور اعراب مسلمان در ایران نفوذ طبقاتی و اجتماعی خود را از دست داده و در شرایط جدیدی قرار گرفت. در باره ی واکنش روحانیون و مغان در مواجهه با اعراب، منابع موجود ،حاوی اطلاعات بسیار اندکی هستند. در مناطقی مانند ماوراءالنهر روحانیون در مبارزه علیه فاتحان هیچ نقشی ایفا نکردند. در ایالت پارس که مرکز قدرت روحانیت زرتشتی بود، مشکلات فراوانی برای اعراب فراهم شد و بسیاری از شهرها از جمله استخر به دفعات علیه اقتدار مسلمانان شورش کردند. در این مقاله کوشیده ایم تا یک نگاه کلی از چگونگی واکنش طبقه ی روحانیت زرتشتی در مواجهه ی با اعراب مسلمان را به دست دهیم. نتایج حاصل از پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی تهیه شده است نشان می دهد که با توجه به نگاه اسلام به ادیان توحیدی و تاکید پیامبر (ص) بر تسامح و تساهل با ملل مغلوب، روحانیت (موبدان ) زرتشتیتوانستند تحت حکومت مسلمانان در کمال آرامش در قرون نخستین اسلامی همچنان به حیات خود ادامه دهند و بسیاری از کتب دینی را در این دوره جمع آوری و تدوین نمایند.

کلیدواژه ها:

ساسانیان ، زرتشتیان ، اسلام ، طبقات اجتماعی ، روحانیت زرتشتی