سنجش نقش تابآوری زیست محیطی در کاهش میزان آسیب پذیری ناشی از حوادث غیرمترقبه (مطالعه موردی: منطقه یک کلانشهر تبریز)

حوادث غیرمترقبه طبیعی و انسانی همواره در طول تاریخ اجتماعات انسانی را تهدید نموده و خسارات جانی و مالی فراوانی بهدنبال داشته است. در این راستا امروزه، مفهوم تاب آوری به عنوان راهکاری جهت تقویت جوامع مطرح می باشد که ظرفیت وتوان ساکنین برای مقاومت و زندگی در کنار بلایا را بهبود می بخشد. هدف از این پزوهس سنجش نقش تاب آوری زیستمحیطی در کاهس میزان آسیب پذیری منطقه یک کلانشهر تبریز است. این پژوهس از نظر روش، توصیفی- تحلیلی و از نوعپیمایشی است. داده های مورد نیاز با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی و به کمک ابزار پرسشنامه در سطحخانوار گردآوری شده است. بدین ترتیب که جامعه آماری 63166 خانوار ساکن منطقه یک تبریز است که حجم نمونه طبقفرمول کوکران معادل 382 خانوار برآورد شده است. روش نمونه گیری تصادفی ساده است. نهایتا پس از گردآوری داده ها، تحلیلداده ها با استفاده از مطالعات پیمایشی و تحلیل های آماری توصیفی و استنباطی در محیط نرم افزار SPSS صورت گرفته است.نتایج پژوهس نشان میدهد که تاب اوری نقس مهمی در کاهس میزان آسیب پذیری در سطح منطقه مطالعاتی دارد به طوریکه در بین مولفه های تاب آوری، کیفیت فضاهای عمومی محلات، میزان زیبایی طبیعی محلات، میزان احساس سرزندگی درفضاهای عمومی محلات منطقه یک به ترتیب سه اولویت مهم به شمار می روند که در ادامه راهکارهایی جهت افزایس سطحتاب آوری منطقه داده شده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، آسیب پذیری ، حوادث غیرمترقبه ، منطقه یک کلانشهر تبریز