مکان یابی اماکن و تاسیسات ورزشی با استفاده از روش تحلیل شبکه ای فازی مطالعه موردی: شهرستان تبریز

تعیین موقعیت مکانی مناسب برای احداث اماکن و تاسیسات ورزشی به منظور بهره برداری بهینه و مناسب از آنها جهتافزایش سلامت جسمانی و روانی می تواند تا حدودی فضاهای آشفته شهری را سامان دهد. وجود عوامل متعدد تاثیرگذار درمکان یابی آنها ضرورت استفاده از مدلی که روابط شبکه ای بین آنها را نیز در نظر بگیرد ضروری به نظر می رسد. در سال هایاخیر به دلیل رشد جمعیتی شهر تبریز و عدم برنامه ریزی جامع توزیع اماکن ورزشی پراکندگی مکانی نامناسبی داشته اند. دراین پژوهش با استفاده از تلفیق مدل تحلیل سلسه مراتبی و منطق فازی به مکان یابی اینگونه خدمات پرداخته شده است. براساس مطالعات جغرافیایی منطقه و پژوهش های قبلی معیارهایی شیب، ارتفاع، فاصله از گسل، فاصله از مناطق سیل خیز،ژئومورفولوژی، فاصله از مرکز شهر تبریز، زمین شناسی، کاربری اراضی، فاصله از مراکز درمانی در این تحقیق مورداستفاده قرارگرفت. سپس با استفاده از روش تحلیل فرآیند شبکه ای هر معیار و کلاس های هرلایه محاسبه گردید. در مرحله بعد، نواحیدارای محدودیت اجرایی حذف گردیده ودر نهایت با استفاده از توابع تحلیلی GIS کل محدوده برای هر یک از معیارهای بهچهار کلاس تقسیم وپهنه بندی شد. نتایج این تحقیق نشان داد فاکتورهای ریخت شناسی، فاصله از مرکز شهر و فاصله ازجاده مهم ترین عوامل در مکان یابی هستند. براساس نقشه پهنه بندی نهایی حدود 27 هکتار در محدوده شمال شرقی تبریزدرمحدوده بسیار مناسب، برای عملیات اجرایی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

تربیت بدنی ، فضای شهری ، سلسله مراتبی ، منطق فازی ، تبریز