بررسی تاثیر ساختار نظام منطقه ای در جنوب غرب آسیا بر روابط منطقه ای ایران

یکی از مناطق مهم جغرافیایی در نظام ژئوپلیتیک جهانی، منطقه جنوب غرب آسیاست که قرار گرفتن ایراندر این منطقه استراتژیک موجب شده که این کشور به منظور تامین منافع ملی خود و در راستای راهبردهمکاری های منطقه ای، به دنبال افزایش روابط سیاسی، اقتصادی، امنیتی و فرهنگی خود با کشورهای اینمنطقه باشد. درتحقیق پیش رو با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی قصد داریم به بررسی تاثیر ساختار نظام منطقه ای در جنوب غرب آسیا بر روابط ایران و کشورهای این منطقه با استفاده از نظریه کانتوری و اشپیگلبپردازیم. همچنین سوالی که در تحقیق پیش رو مورد استفاده قرار گرفته است این سوال می باشد که دربررسی ساختار نظام منطقه ای در جنوب غرب آسیا با استفاده از نظریه کانتوری و اشپیگل، متغیرهایالگویی چهارگانه و سیستم اثرگذار برون منطقه ای چه تاثیری بر روابط ایران با کشورهای این منطقه داشتهاست در پاسخ به سوال فوق باید بیان کرد که در مجموع با بررسی متغیرهای الگویی چهارگانه و سیستماثرگذار برون منطقه ای در مدل کانتوری و اشپیگل در ساختار نظام منطقه ای جنوب غرب آسیا، روابطایران و کشورهای این منطقه به دلیل پایین بودن سطح انسجام و همبستگی اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی،سیاسی و سازمانی، پایین بودن سطح ارتباطات، تفاوت در سطح قدرت و ناهمگونی در ساختار روابط،همچنین دخالت قدرتهای فرا منطقه ای در سطح پایینی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

ساختار نظام منطقه ای ، نظریه کانتوری و اشپیگل ، ایران ، جنوب غرب آسیا ، متغیرهای الگویی ، سیستم مداخله گر