اهمیت و کاربرد مدیریت دانش در سازمان ها و ارگانهای نظامی

امروزه به دلیل افزایش اهمیت دانش درعرصه های مختلف زندگی، به مطالعه فرایندهای تولید دانش وعوامل ،موانع وچالش های جامعه شناسی براساس تجارب ثبت شده بیش از پیش توجه می شود به طور کلی علم به طور بی وقفه ای در حال تغییر بوده وامروزه نیز دنیای آن به ویژه از حیث شیوه های سازماندهی وعلم ورزی در حال تجربه دگرگونی های افراطی، برگشت ناپذیر وجهانی است .از این رو می توان چنین فرض کرد که نوعی انقلاب الگویی در حوزه دانش های جدید به وقوع پیوسته به طوری که شیوه های قدیمی تولید دانش قادر به تبین صحیح این تحولات نمی باشد.علم به شدت به فعالیتی ناهمگون، نامتجانس وباز اندیشانه بدل شده است وشیوه های تولید، توزیع ومصرف آن تغییر کرده وکنش گران و ذی نفعان جدید ومتعددی پا به عرصه علم گذاشته اند که از رویکردهای هستی شناختی، معرفت شناختی وروش شناختی مختلفی برای کنجکاوی موضوعات دانش بهره می گیرند. بررسی ها حاکی از آن است که مدیریت دانش موضوعی است که در بخش خصوصی متولد یافته و رشد نمودهاست. از این رو اهمیت این علم در سازمانها و نهاد های دولتی خاصه ارگانهای نظامی و انتظامی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مسأله را می توان از تعداد مقالات کتب و ... استناد نمود که کمتر به بحث مدیریت دانش در سازمان های دولتی و نظامی پرداخته اند. اگر با دقت بیشتری به رسالت مدیریت دانش بنگریم متوجه می شویم که مزیت رقابتی پایدار در آینده دانش خواهد بود. از این رو باید توجه گردد دانش ایجاد شده در سازمان باید به افراد و سایر بخش هایی که نیازدارند، به شیوه های مختلف انتشار یابد. در نهایت، سازمان باید زمینه های استفاده از دانش موجود را بیابد. امروزه بسیاری از مدیران، نقش اساسی دانش را در عملکرد سازمانها ودنبال کردن اهداف استراتژیک سازمان درک کرده اند. برای سازمان ها و رهبران آن ها مهم است بدانند که آیا سازمان آن ها آماده است یا نه و از کجا باید شروع کنند. سازمانهائی که توانائی مقابله و انطباق با تغییرات ایجاد شده را داشته باشند می توانند به نحو مطلوب از منفعت های بالقوه آنها نهایت استفاده را کسب نمایند . این مسئله در سازمانها و ارگانهای نظامی به واسطه شرایط حساس و خاصشان در تأمین امنیت ملی کشور بسیارحیاتی بوده و این سازمانها باید با استفاده از این دانش توانمندیها و کارایی هایشان را ارتقا دهند. این مقاله به دنبال تبیین این موضوع می باشد که با توجه به نقش حساس سازمانها و ارگانهای نظامی در تولید امنیت کشور، مدیریت دانش می تواند نقش مهمی در ارتقای توانمندی ها و وظایف سازمانهای نظامی ایفا نماید. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی تحلیلی است است که در آن تحلیل اسناد یعنی تجزیه عوامل و رابطه آنها با یکدیگر بر اساس مطالعات کتابخانه ای انجام می شود.

کلیدواژه ها:

استراتژیک ، سازمانهای نظامی ، مدیریت دانش